Ontstaansgeschiedenis schaakclub PSH

Elke vereniging in Nederland heeft een eigen achtergrond en ontstaansgeschiedenis, zo natuurlijk ook schaakvereniging PSH uit Laageveen-Sapplas.

Vanaf de eind jaren zeventig bestonden er in Laageveen twee schaakverenigingen, te weten Laageveen-Sapplas en Het Springend Paard. Beide verenigingen floreerden in de jaren tachtig en konden zowel financiëel als qua ledenaantallen goed naast elkaar bestaan. Vanuit oude rancunes bij een aantal leden was er helaas geen sprake van een goede onderlinge verstandhouding tussen beide verenigingen.

Aan het eind van de jaren tachtig kreeg met name Het Springend Paard het als vereniging erg moeilijk, het ledenaantal nam in korte tijd snel af en de voorheen grote en redelijk succesvolle jeugdafdeling moest worden opgeheven. Waar Laageveen-Sapplas in de loop der jaren vrij stabiel bleef, begon Het Springend Paard in de loop van de jaren negentig langzaam aan weer te groeien. Halverwege de jaren negentig begonnen beide verenigingen ook steeds meer successen te boeken in de Nosbo. In het seizoen 1995-1996 werd Laageveen kampioen in de tweede klasse, het team bestond o.a. uit oudgedienden Kuiper, Pot jr., Mennega en youngsters Bontjer en Geeraets. In dit zelfde seizoen werd Het Springend Paard kampioen van de derde klasse. De club was in voorgaande jaren versterkt met eerst de Duitsers Meier en Mittelstädt en later Bosniër Cormehic. Toen vervolgens ook de sterke Wielenga het team kwam versterken en oud-lid en meermalig clubkampioen Jerphanion zich weer beschikbaar stelde, ontstond ineens een behoorlijk sterk team.

In deze periode was er ook het eerste informele contact tussen Laageveen en Het Springend Paard. Geeraets nam telefonisch contact op met Jerphanion, die inmiddels voorzitter van Het Springend Paard was geworden. De vraag was eenvoudig, waarom bestaan er twee schaakverenigingen in Laageveen die beide een beperkt draagvlak hebben qua financiën en ledenaantallen? Een terechte vraag, maar oude rancunes bleken op dat moment nog altijd aanwezig en voorkwamen dat er goed gesproken kon worden over een verregaande samenwerking tussen beide verenigingen. In het seizoen 1996-1997 kwam de kracht van Het Springend Paard naar voren in een uitermate succesvol seizoen. De club werd kampioen van de tweede klasse, maar nog verrassender was het feit dat de Nosbo-beker op glorieuze wijze werd binnen gehaald!

In het seizoen 1997-1998 bleken Laageveen en Het Springend Paard bij elkaar in de eerste klasse te zijn ingedeeld. Het onderlinge resultaat leidde tot een spannende 4.5-3.5 winst voor Laageveen, maar belangrijker was dat vrij snel daarna de eerste formele contacten tussen beide besturen hun aanvang hadden. Het thema was duidelijk, verregaande samenwerking of eigenlijk gewoon een fusie. Belangrijkste onderwerpen daarbij waren vragen als welke speeldag, welke speellocatie, hoe de Nosbo-teams te kunnen gaan indelen en welke naam de nieuwe vereniging zou moeten krijgen. Na meerdere bijeenkomsten en vergaderingen besloten uiteindelijk beide ALV-en tot een positief advies, PSH (en niet White Knight) was geboren. Overigens is over de precieze betekenis van de naam PSH nooit duidelijkheid gekomen…

Vanaf het seizoen 2013-2014 volgde er extern een samenwerkingsverband met schaakclub Zandgat. Dit resulteerde in het eerste seizoen meteen in de titel in de promotieklasse waarmee het team voor het eerst in de geschiedenis Nosbo-kampioen was geworden en daarmee ook voor het eerst promoveerde naar de derde klasse KNSB. Het eerste seizoen in de KNSB verliep aansluitend prima met handhaving. Noemenswaardig is dat het tweede team voor het eerst promoveerde naar de promotieklasse van de Nosbo.

Inmiddels zijn we d.d.  januari 2022 met alle teams bij elkaar dus zeventien seizoenen, elf titels, dertien promoties en zes degradaties verder…